na czyjąś prośbę

См. также в других словарях:

• prośba — ż IV, CMs. prośbabie; lm D. próśb 1. «skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia i naleganie na jego spełnienie; proszenie» Gorąca, natarczywa, pokorna, usilna prośba. Milcząca, niema prośba. Prośba o litość. Prośba o chleb, o wodę. Mieć do kogoś… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… …   Słownik języka polskiego

• prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… …   Słownik języka polskiego

• spełnić — dk VIa, spełnićnię, spełnićnisz, spełnićnij a. spełń, spełnićnił, spełnićniony spełniać ndk I, spełnićam, spełnićasz, spełnićają, spełnićaj, spełnićał, spełnićany 1. «wykonać coś (zwłaszcza obowiązki, funkcje, zadania), wywiązać się z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• odmowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. odmowawie; lm D. odmowamów {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażenie braku zgody na czyjąś prośbę, żądanie, propozycję itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odmowa udzielenia pożyczki. Odmowa wykonania rozkazu. Zostać zaskoczonym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dać się — 1. Dać się lubić «być miłym, zasługiwać na sympatię»: Waluś prędko oswoił się z internatem. Był miłym dzieckiem, dawał się lubić. I. Newerly, Pamiątka. 2. Dać się poznać jako ktoś «okazać się jakimś»: Bronisław Czech, urodzony w 1908 roku w… …   Słownik frazeologiczny

• dawać się — 1. Dać się lubić «być miłym, zasługiwać na sympatię»: Waluś prędko oswoił się z internatem. Był miłym dzieckiem, dawał się lubić. I. Newerly, Pamiątka. 2. Dać się poznać jako ktoś «okazać się jakimś»: Bronisław Czech, urodzony w 1908 roku w… …   Słownik frazeologiczny

• uwzględniać — ndk I, uwzględniaćam, uwzględniaćasz, uwzględniaćają, uwzględniaćaj, uwzględniaćał, uwzględniaćany uwzględnić dk VIa, uwzględniaćnię, uwzględniaćnisz, uwzględniaćnij, uwzględniaćnił, uwzględniaćniony 1. «brać pod uwagę, mieć na względzie, liczyć… …   Słownik języka polskiego

• wysłuchać — dk I, wysłuchaćam, wysłuchaćasz, wysłuchaćają, wysłuchaćaj, wysłuchaćał, wysłuchaćany wysłuchiwać ndk VIIIb, wysłuchaćsłuchuję, wysłuchaćsłuchujesz, wysłuchaćsłuchuj, wysłuchaćiwał, wysłuchaćiwany 1. «słuchając przyjąć coś do wiadomości;… …   Słownik języka polskiego

• zbyć — dk, zbędę, zbędziesz, zbądź, zbył, zbyty zbywać ndk I, zbyćam, zbyćasz, zbyćają, zbyćaj, zbyćał, zbyćany 1. «sprzedać, odstąpić coś za pieniądze; pozbyć się czegoś przez sprzedaż» Zbyć ziemię, posesję. 2. «zareagować na czyjeś pytanie, czyjąś… …   Słownik języka polskiego